Η διάκριση στη ζωή μας.
Του Δρ. Κωνσταντίνου Καραγιάννη*.
Τι είναι η διάκριση;
Πρόκειται για μία σπουδαία αρετή, που με βοηθάει να επιλέξω την κάθε στιγμή, τι είναι αυτό που θα πω ή θα κάνω (ή εναλλακτικά, αυτό που δεν θα πω και δεν θα κάνω) και θα φέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για εμένα και για τους ανθρώπους γύρω μου.
Από πνευματικούς ανθρώπους θεωρείται ιδιαίτερα υψηλή αρετή, ίσως η κορυφαία των αρετών, απολύτως συνυφασμένη με την αγάπη, καθώς η αγάπη χωρίς διάκριση μπορεί να είναι ιδιοτελής και να επιφέρει δυσάρεστα αποτελέσματα.
Σε τι εφαρμόζεται η διάκριση;
Σε οτιδήποτε σκεφτώ, πω ή κάνω. Έχοντας τη σωστή διάκριση μπορώ να επιλέξω αν χρειάζεται να μιλήσω, ή να μείνω σιωπηλός, προσπερνώντας αρνητικές εκφράσεις ή προσβλητικές βολές. Ακόμα κι αν απαιτείται να μιλήσω, με τη διάκριση μπορώ να επιλέξω το χρόνο, τον τόπο, τον τρόπο και τη στιγμή που θα το κάνω αυτό, προκειμένου αυτό που θα πω να φτάσει σε «ευήκοα ώτα».
Ομοίως η διάκριση με βοηθάει να αποφασίσω να δράσω προς μία κατεύθυνση, επιλέγοντας αυτή την κατεύθυνση, ή να παραμείνω αδρανής και να αφήσω το χρόνο να μου δείξει τα αποτελέσματα της φυσικής ροής των πραγμάτων.
Ποια είναι τα αποτελέσματα της διάκρισης;
Φέρνει ισορροπία στη ζωή του ανθρώπου και γαλήνη στην ψυχή του, καθώς και ηρεμία στις σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω του.
Με τη διάκριση είμαι σε θέση να αξιολογήσω τις καταστάσεις και αποφεύγω τις συγκρούσεις και τις προστριβές. Φροντίζω τον εαυτό μου και τις σχέσεις μου ώστε να είναι υγιείς και λειτουργώ με βάση το κοινό καλό. Δεν υπάρχει πλέον μόνο ο εαυτός μου (εγωκεντρισμός) ούτε μόνο οι άλλοι (συν εξάρτηση), αλλά επιλογές που οδηγούν στην ευημερία όλων των ανθρώπων με τους οποίους σχετίζομαι.
Με τον τρόπο αυτό μαθαίνω να δρω σε κάθε κατάσταση, σύμφωνα με το τι άνθρωπος θέλω εγώ να είμαι, και όχι να αντιδρώ, λειτουργώντας παρορμητικά, σύμφωνα με αυτά που λένε ή κάνουν οι άλλοι γύρω μου.
Πώς αποκτώ διάκριση;
Να μάθω να σταματώ!
Όταν συμβαίνει ένα γεγονός και μου έρχεται η τάση να πω ή να κάνω κάτι, να μην λειτουργήσω παρορμητικά, απλά να βάλω ένα μεγάλο «STOP» μέσα μου. Να δώσω χρόνο στον εαυτό μου να σκεφτεί σε δεύτερο χρόνο την όλη υπόθεση, να αξιολογήσει αυτό που έχει συμβεί και να αποφασίσει τι θα πει, ή πώς θα ενεργήσει.
Ο σοφός λαός λέει: «η σιωπή είναι χρυσός», αλλά και «η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει». Και έχει απόλυτο δίκιο. Πολλές φορές το να μη μιλήσω μπορεί να με γλυτώσει από μία σειρά δυσάρεστων εξελίξεων, που δεν θα βοηθήσουν ούτε εμένα ούτε τους ανθρώπους στους οποίους απευθύνομαι.
Να δώσω χρόνο στον εαυτό μου για να απομακρυνθεί από το γεγονός.
Με τον τρόπο αυτό μπορεί να ηρεμήσει μέσα μου η όποια συναισθηματική ένταση και να μπορέσω να δω πιο καθαρά τα πράγματα, να αξιολογήσω την κατάσταση λιγότερο συναισθηματικά, χωρίς τη φόρτιση της στιγμής.
Να συζητήσω με κάποιον άλλον για το θέμα που με απασχολεί.
Ακούγοντας τις σκέψεις μου βοηθιέμαι να ξεκαθαρίσω το τοπίο μέσα μου και να δω προς ποια κατεύθυνση χρειάζεται να κινηθώ. Στο σημείο αυτό παίζει σημαντικό ρόλο η επιλογή του ανθρώπου με τον οποίο συζητάω. Καλό είναι να είναι ένας πνευματικός άνθρωπος ή γενικότερα κάποιος που έχω εμπιστοσύνη στην κρίση του και στη δική του διάκριση.
Να προσευχηθώ!
Ανάλογα με την αίσθηση της πνευματικότητας και το μέτρο της πίστης που έχω αναπτύξει μέσα μου, η προσευχή στο Θεό με αίτημα την καθοδήγηση για το συγκεκριμένο θέμα, μπορεί να μου δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις που ούτε καν είχα φανταστεί ότι μπορεί να υπάρχουν.
Να σκεφτώ με βάση το «κοινό καλό».
Πολλές φορές το «δίκαιο» ή το «σωστό» δεν είναι αυτό που θα με βοηθήσει να συμπορευτώ αρμονικά με τους ανθρώπους γύρω μου. Η αγάπη όμως σίγουρα είναι. Αγάπη για τον εαυτό μου, αγάπη και για τους άλλους. Οφείλω να σκεφτώ με ποιον τρόπο τα λόγια μου και οι πράξεις μου μπορούν να εμπεριέχουν αγάπη και φροντίδα, τόσο για μένα όσο και για τους συνανθρώπους μου.
Εδώ χρειάζεται το μέτρο, για να παραμείνω δίκαιος. Το κοινό καλό εμπεριέχει ενσυναίσθηση. Να μπορώ «να μπω και στα παπούτσια του άλλου». Να καταλάβω γιατί κάνει ό,τι κάνει και γιατί λέει ό,τι λέει. Αλλά συγχρόνως εμπεριέχει και αγάπη για τις δικές μου ανάγκες, για τα θέλω μου και για τα όνειρά μου.
Η διάκριση επιτυγχάνεται με την διαρκή εξάσκηση και αφοσίωση. Όσο περισσότερο κινούμαι προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο τα αποτελέσματα των ενεργειών μου είναι ευεργετικά, τόσο για εμένα, όσο και για τους ανθρώπους γύρω μου και φέρνουν απόλυτη γαλήνη και διαρκή ισορροπία.
